To zwierzaki niezwykle popularne, wydają nam się słodkimi, puchatymi, nieco niezdarnym niedźwiadkami, bez agresji. O sympatii człowieka do pandy świadczy jej obecność w kulturze, np. stała się ona maskotką Letnich Igrzysk Olimpijskich 2008

 ,poza tym jest zwierzęciem narodowym Chin. Wizerunek pandy widnieje na emblemacie WWF oraz na znaku firmowym "Panda Express", sieci restauracji z chińską żywnością.

 Z kolei mała panda jest głównym bohaterem bajki dla dzieci: Tao-Tao,

 a panda wielka jest bohaterem animowanego filmu wytwórni DreamWorks pod tytułem "Kung Fu Panda". 

Pandy to zwierzęta z natury nie tylko spokojne, ale również samotne. Większość czasu wędrują sobie bez większego pośpiechu w poszukiwaniu smacznych pędów bambusa. Nie są to również zwierzęta zbyt rozmowne, co więcej ich twarz jest mało wyrazista przez czarne plamy na białym futrze. Czasem jedynie komunikują się za pomocą głosów, szczególnie w okresie rozrodczym. O samotnym żywocie pand świadczy fakt, że bardzo rzadko przebywają one razem. W pary łączą się jedynie w okresie reprodukcji. Jedynie młode, które nie osiągnęły jeszcze dojrzałego wieku, dzielą chwilowo to samo terytorium. Trzeba przyznać, że pandy to dosyć specyficzne zwierzęta, wręcz odizolowane od reszty świata, obojętne na rzeczywistość, zaabsorbowane tylko chwilą obecną. 

Dlaczego panda posiada tak charakterystyczne i wyjątkowo piękne przy tym czarno – białe umaszczenie? Jak się okazuje natura sprawiła, że futro pandy – białe lub żółtawe z czarnymi obwódkami – pozwala kamuflować się zwierzęciu w półcieniu bambusowego poszycia, a sierść stanowi również doskonałą ochronę przed zimnem. 

Przez wiele lat istniał spór co do tego do jakiej rodziny można zakwalifikować pandy. Jak się okazuje posiada ona wiele cech, aby móc porównać ją do rodziny szopowatych. Niemniej w roku 1985 amerykańska ekipa przeprowadziła badania molekularne, dzięki którym określono, że panda wielka jest bliższa niedźwiedziom. 

Pandę wielką najczęściej można spotkać w górach, a mianowicie zamieszkuje ona łańcuchy górskie położone w prowincjach Syczuan, Gansu i Shaanxi w Chińskiej Republice Ludowej. Niestety ten uroczy miś jest już na granicy wymarcia, i to nie ze względu na brak pożywienia, ale na brutalność i nieodpowiedzialność człowieka. Z jednej strony populację drastycznie zmniejszą kłusownicy, a z drugiej inni ludzie, którzy dla swoich celów zmniejszają obszary życia pandy, przez co stają się one dla nich niedostępne do dalszej egzystencji. 

Ciekawostką jest fakt, że to właśnie panda wielka stała się symbolem World Wildlife Fund, organizacji zajmującej się ochroną środowiska i organizmów zagrożonych wymarciem. 

Na wstępie kilka informacji o samych pandach. Panda wielka zwana jest również, z czego nie każdy zdaje sobie sprawę – niedźwiedziem bambusowym. Nazwa, jak można łatwo się domyślić wywodzi się od lasów bambusowych, w których to biało – czarne misie najbardziej lubią przebywać. Pędy bambusa to również ich ulubione pożywienie, które to może spożywać na śniadanie, obiad i kolację. Jak się okazuje panda musi się sporo „naprzeżuwać”, gdyż dziennie potrzebuje około 40 kilogramów pokarmu, co jest naprawdę sporą ilością biorąc pod uwagę fakt, że masa ciała pana pandy waha się od 75 do 115 kg, a samice są lżejsze o 10%-20%.